Dairenin kararına göre, Çorum’da yaşayan bir kişi, evlendikten 14 gün sonra eşinin evi terk ettiğini, evlilik süresince kendisine hakaret ettiğini ve tahrik eder davranışlarda bulunduğunu, eşinin ilk evliliğinden olan çocuğun kendisine karşı saldırgan ve saygısız davranışlar sergilediğini belirterek boşanma davası açtı.

Davalı kadın ise eşinin iddialarının hukuki dayanaktan yoksun olduğunu ve gerçeği yansıtmadığını belirterek, erkeğin kısa süren evlilik boyunca her sözüne, davranışına karşı çıkıp, tartışma çıkardığını, kendisine “çingene”, “çingene karı” diye hitap ederek aşağıladığını, hakaret ettiğini, kendisini evden kovduğunu ileri sürerek karşı dava açtı.

Çorum 2. Aile Mahkemesi, yargılaması sonucu, kadına “çingene” diyerek hakaret eden ve aşağılayan erkeğin kusurlu davranışlarda bulunduğunu, erkeğin iddialarının ise ispatlanamadığını tespit etti. Mahkeme, erkek tarafından açılan davanın reddine, kadının davasının ise kabulüne karar vererek, “evlilik birliğinin temelinden sarsılması” nedeniyle tarafların boşanmasına, erkeğin kadına 15 bin lira manevi tazminat ile aylık 10 bin lira nafaka ödemesine karar verdi.

Erkeğin karara itiraz başvurusu üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi, yerel mahkeme kararını hukuka uygun bularak istinaf başvurusunun reddine hükmetti.

Temyiz başvurusu üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, yerel mahkeme kararında usule ve esasa ilişkin herhangi bir aykırılığın bulunmadığı tespit ederek, kararın onanmasını kararlaştırdı.

Dairenin kararında, “Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup erkeğin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.” ifadelerine yer verildi.