Sahnede bir bar, birkaç koltuk. Üç şarkılık mini bir konserle başlıyor oyun. Adı üstünde Barda. Canlı müzik, bol tüketilen alkol. Yaş sınırı zaten +18. Genç bir ekip ile başlayan oyunda önce biraz buruluyoruz. Oyunculuklar harika diyemeyiz. Ama yönetmen Işıl Kasapoğlu, bir ustalık eseri çıkacağından emin, oturduk seyirci koltuğuna. Sonra… Soluksuz bir oyun, tek perde, artık oyunun içindeyiz, hem seyirci hem de anlatılan derdi dinleyici. Sahneye Tardu Flordun, Deniz Çakır, Galip Erdal ve Barış Özkan çıkıyor.
Oyun şimdi başlıyor. Oyun “Biz size ne yaptık?” sorusu etrafında dönüyor. Öyle ya neden bu kötülük, şiddet, ölüm… Dünya da böyle dönmüyor mu? “Biz size ne yaptık?” sorusu etrafında, her gün her saniye arkadaşına, eşine, öğretmenine, sokakta yatan şarapçıya, ülkeyi yöneten iktidara sorulmuyor mu “Biz size ne yaptık?” diye.
Oyun; suç, eşitlik ve adalet üçgeninde ve ayrıca iyilik, kötülük, açlık, yokluk, şiddet ve karnı tok olanlar, sonra bir yerlerde dayısı olanlar ya da her daim biatçılar, hepsi bir arada sorgulanıyor sahnede. Yani yönetmen şiddetin bireysel mi, yoksa toplumsal bir sorun mu olduğunu soruyor biz seyircilere! Ülkemin bugünü, dünü yok olan adalet duygusu, ya da herkesin kendisinin adaletini oluşturduğu bir toplum… Sonuç şiddetin geldiği nokta…
KUMANDA YOK KAPATAMAZSIN…
Serdar Akar’ın yönettiği, başrolünde Nejat İşler’in yer aldığı “Barda” filmini seyredenler, oyuna filmin aynısını bulmak için gelenler, çok daha etkili bir “Barda” ile karşılaşacaklar. Çünkü elimizde bir kumanda yok. Duymak ya da görmek istemediğimizde kapatalım. Neden etkili? Çünkü tiyatro daha gerçekçi bir sanat ve sen seyirci olarak o koltuğa oturdun, sağa, sola bakamazsın arkanı dönemezsin sahne karşında ve şiddetin, patlayan silahların nedenini yani “Biz size ne yaptık?” sorusunun cevabını iliklerine kadar hissedeceksin.
Oyunda Selim karakterini canladıran Tardu Flordun, usta oyunculuğuyla biz seyircilere her duyguyu hissettirdi, sorgulattı. Duygu geçişlerindeki ustalığıyla çok başarılı bir oyunculuk sergiledi. Gülsüm karakterini canlandıran Deniz Çakır’ı daha önce sahnede bir kaç kez seyrettim ve her seferinde başarılı bir oyunculuk sergilediğini düşünüyorum. Çakır, bizi Gülsüm karakterine inandırdı. Gülsüm’ün acılarını gerçek gibi yaşadık.
HERKES KÖTÜ OLABİLİR Mİ?
Oyunun yapımcılığını üstlenen Serdar Akkaya, kendisini heyecanlandıran şeyin, işin konusu olduğunu belirtiyor ve şu ifadeleri kullanıyor: “Bedava şiddet yani Fransızcada ‘violence gratuite’, hepimizin içinde var. Bunun ortaya çıkması için iğne başından küçük noktalar yeterli. O küçük noktaya değdi mi, o şiddet çıkıyor ortaya. Bundan kendimizi nasıl alıkoyacağız, onu düşünmeliyiz. Yoksa hepimizde var bu durum. İyi ve kötü hep içimizde. Yinyang diye bahsettiğimiz şey burada geçerli. İnsan ne iyidir ne kötüdür; yok öyle tek bir şey. Önümüze çıkan fırsatlar ve engeller bizi belirliyor. Yaşamda tek bir kelime bütün dünyayı değiştirebilir. Tek bir kelimenin içinde günlerce at koşturabiliriz. ‘Kötü yetiştiler, kötüler’ diye bir şey yok. En iyi yetişen insan da bir anda katil olabilir.”
Oyunda, Tardu Flordun, Deniz Çakır, Galip Erdal, Barış Özkan, Mehmet Konu, Hivda Zizan Alp, Meriç Taner Kadıoğlu, Derya Kahya, Mete Toygar Durak, Toygun Elaldı ve Seda Soysal rol alıyor.
