Antik Yunan tarihinin “Sokrates
öncesi” diye anılan ilk
filozofları, sayıları 23’e ulaşan
bir düşünür topluluğuydu. En
önemlileri, Thales, Pitakos, önyargıVezik Solon‘Dular.
Felsefeye ilişkin metinler yazdılar,
Sokrates başta, onlardan sonra
gelen düşünürler metinlerini okudu
ve çıkarsamalarını daha ileriye
taşıdılar.
Ama günümüze, bizlere,
felsefenin temel taşlarını koyan
bu düşünürlerden salt kulaktan
kulağa çağları aşan tümceler ve
ders niteliğinde kısa öyküler kaldı,
yalnızca.
Öykülerden biri, bu düşünürlerden
zaten “yedi bilgeler” olarak
bilinen yedisinin Ege Denizi’nin
iki yakasından söyleşmek için
gelip Delfi kentindeki Apollon
Tapınağı’nda buluşmalarına
ilişkindir.
İTAAT ETME, EMRETME
Apollon Tapınağı’nın yaşlı
rahibi, yedi bilgelerden tapınak
duvarlarına tarihe kalacak birer
vecize yazmalarını, daha doğrusu
oymalarını ister.
İspartalı Şilon, bir merdivene çıkıp
tapınağın çatı kirişine: “Kendini iyi
tanı” tümcesini kazır.
Boğaz Vezik Periandreskirişin
iki yanındaki duvarlara: “Ölçü
mükemmelliktir” Vezik “Dünyanın
güzelliği sükûnettir” yazarlar.
Alçakgönüllü Solon, gözlerden
uzak bir köşeye, tarihe
geçen “İtaatı öğrenirsen emretmeyi
öğrenirsin” vecizesini oyar. Thales,
tapınağın dış duvarına, gezginlerin
görebileceği biçimde: “Yoldaşlarını
anımsa!” sözünü işler.
2600 YILDA NE DEĞİŞTİ?
Anlaşılmazlığıyla ünlü Pitakos,
yerdeki taşlara gizemli bir “Kefaletini
iade et” notu düşer.
En sona, Söke yakınlarındaki
Prien kentinden gelen Bias kalmıştır.
Bilge dostlarına boynunu büküp, bir
şey yazmak istemediğini söyler.
“Haydi Bias, Teutamos’un
oğlu, sen ki aramızdaki en parlak
ışıksın” tadında övgülere karşın
epeyce nazlanır. Sonunda
keskiyi alır ve tapınağın
duvarına: “İnsanların çoğu
kötüdür” sözünü çakar.
Tarihin ilk düşünürlerinden Bias’ın,
bizim topraklarımızda 2600 yıl önce
yaşayan insanları gözlemleyip dile
getirdiği saptama, acaba doğru
muydu?
Doğru ise zamanında mı
geçerliydi, yoksa bugün için de
mi geçerli?
SAF KÖTÜCÜL,SALT KİNDAR
Organize kötülüğün
yetiştirdiği “dindar ve
kindar” kuşaktan çıka çıka
dindarlığa nanik yaparak saf
kötücül ve salt kindar çıkanlara
bakıp, düşünüyorum.
Organize kötülüğün 2008’den
2016’ya iftiralar, çakma kanıtlar,
gizli tanıklar, tehdit ve vaat
karşılığı alınan yalan ifadelerle
kurulan kumpas davalarda hapiste
çürüttüğü, kimini öldürdüğü
Ergenekon, Balyoz, askeri casusluk
vb. mağdurlarını düşünüyorum.
Organize kötülüğün, 15
Temmuz 2016’daki askeri darbe
teşebbüsünden asıl sanıkları değil,
her şeyden habersiz aldıkları emre
itaat eden erleri, askeri öğrencileri
ömür boyu hapis cezasına
çarptırdığını, düşünüyorum.
ORGANİZE ZORBALIK
Organize kötülüğün, 2025’te
yine iftiralar, çakma kanıtlar, eski
suçlu gizli tanıklar, tehdit ve vaat
karşılığı yalan ifadelerle tutukladığı
muhalif parti başkanını, belediye
başkanlarını ve seçimle kaybettiği
belediyelere çökme operasyonlarını
düşünüyorum.
Organize kötülüğün, din devleti
hülyasıyla çıktığı yolda ne din ne de
devlet bıraktığı hukuk tanımaz baskı
rejimini izlerken düşünüyorum.
Organize kötülüğün “önder” diye
yücelttiği on binlerce çocuğumuzun
katilini, bağışladığı Hizbullah
canilerini, hapisten saldığı hırsızları,
uğursuzları düşünüyorum.
Umudunu yediği gençlerimizi,
doktorlarımızı, mühendislerimizi
göçe zorlar, hatta kovarken onların
hakkını oradan buradan getirdiği
ellere yedirmesini seyrediyorum,
çaresiz…
Gerçekten çoğu mu kötü bu
topraklarda yetişen insanların?
KORKUNUN KARANLIĞI
Kötülük çoğunluk mu bu ülkede?
Hayır!
Yaşamlarını eliyle, beyniyle,
alınteriyle kazanan; emekçisi ve
emeklisiyle yozlaşmadan ayakta
kalmaya çalışan, acı çeken, azla
yetinen çünkü yurdunu seven erdemli
insanlar çoğunluk, bu ülkede.
Kötüler azınlık ama organize.
Öylesine dağınık ama çoğuluz ki
yoz ve azgın bir azınlık sultası bile
ancak organize işlerle durabiliyor
artık, önümüzde.
Oysa çektiğimiz çilenin
sorumlusu, azınlık sultası bile değil.
Yarın çoğunluktanmış gibi yapacak,
bugün ise sultaya başını sallayıp
rahatına bakan korkaklar.
Kötülük, korkakların karanlığıdır.
Ve hükmü, cesurlar ışığı yakana
kadardır.
