Birinci Dünya Savaşı sırasında İngiltere, Avrupa’da savaşın mevzi çatışmalarına dönüşmesi üzerine Çanakkale ya da Balkanlar’da yeni bir cephe açıp İstanbul’u ele geçirerek, Osmanlı Devleti’ni Almanya’dan ayırmayı ve kararsız Bulgaristan’ın ittifak devletleri yanında yer almasını önlemeyi amaçlıyordu.

Osmanlı güçlerinin 3 Şubat 1915’teki Süveyş Kanalı’na taarruzu sonuç vermeyince İngiltere, Mısır’daki güçlerini boğazlara yönlendirdi.

İtilaf devletleri, 12’si İngiliz, 4’ü Fransız olmak üzere 16 muharebe gemisi, 6 muhrip, 14 mayın arama tarama ve bir uçak gemisinden oluşan donanmayla 19 Şubat 1915 sabahı, “Müstahkem Mevki Methal Grubu Bataryaları”na bombardıman başlattı.

Methal Grubu’nda Ertuğrul, Seddülbahir, Kumkale, Orhaniye bataryaları ile Erenköy civarında yerleştirilmiş bir kısım seyyar obüs bataryası, Merkez Grubu’nda ise Anadolu ve Rumeli bataryaları bulunuyordu.

Hava şartlarının olumsuzluğu nedeniyle ikinci bombardıman 25 Şubat’ta yapıldı. 26 Şubat-17 Mart arasında ise itilaf devletleri donanması mayın arama taraması gerçekleştirdi ancak 17-18 Mart gecesi Nusret Mayın Gemisi, Erenköy Koyu’na ve boğaz geçişine mayın döşedi.

Türklerin zaferi ile sonuçlandı

Müttefik donanması, 18 Mart günü saat 11.15’te ilk atışlarla büyük bir taarruz başlattı. Saat 18.00’e kadar süren şiddetli çatışmalar sonunda, itilaf devletleri donanmasının üç muharebe gemisi “Bouvet”, “Irresistible” ve “Ocean” zırhlıları battı, iki muharebe gemisiyle bir muharebe kruvazörü hasar aldı.

Çanakkale direnişinin ilk bölümü, İngiliz ve Fransız donanmalarının yenilgisi ve Türklerin zaferi ile sonuçlandı. Çanakkale geçilemedi.

Yedi saat süren savaşta elde edilen bu kesin zafer, tarihe “Çanakkale Deniz Zaferi” olarak geçti.

Deniz savaşının ardından başlayan kara savaşlarında İtilaf Devletleri’nin karşısına kahraman Türk ordusu, Mustafa Kemal Paşa ve kahraman komutanlar çıktı. Düşmanlarını bozguna uğratan Mehmetçik, Çanakkale’yi İtilaf Devletleri’ne kapatarak, bütün dünyaya “Çanakkale Geçilmez!” dedirtti.