Almanya’nın en büyük sanayi sendikası IG Metall, Almanya’nın elektrik mühendisliği ve metal endüstrilerinde işverenlere ücret artırımı konusunda baskı yapmak amacıyla yarın için uyarı grevi kararı aldı.

IG Metall’den yapılan açıklamada, metal ve elektrik sektörlerindeki üyelerine 29 Ekim’den itibaren ülke çapında uyarı grevlerine katılma çağrısı yapıldı.

Her biri birkaç saat sürecek grevlerin bazı şirketlerde gece yarısı gibi erken bir saatte başlayacağı belirtildi.

Söz konusu uyarı grev kararının, sendikanın işverenlerin ülkenin kilit sektörlerinde 3,9 milyon çalışanın ücretlerine toplamda yüzde 3,6’lık zam teklifini kabul etmemesinin ardından gelmesi dikkati çekti.

Alman işverenler, otomotiv, metal ve elektrik sektörleri gibi sanayide çalışanlara Temmuz 2025’ten itibaren yüzde 1,7, bir yıl sonra 27 aylık dönem için yüzde 1,9 daha ücret artışı teklif etmişti. Sendika ise yüzde 7 zam talep ediyor.

Sendikanın talebi, ülke sanayisindeki zayıf üretim ve sipariş sonrası genel yavaşlama nedeniyle sanayi şirketleri tarafından gerçekçi olmamakla eleştiriliyor.

Sendika ise yıllar süren yüksek enflasyonun ardından çalışanlar arasında alım gücünün azaldığını belirterek, kârların işçilerle paylaşılmasını istiyor.

IG Metall Başkanı Christiane Benner, konuya ilişkin değerlendirmesinde, “İşverenlerin yetersiz teklifi, durumun ciddiyetinin farkında olmadıklarını gösteriyor. Sektördeki 3,9 milyon meslektaşımızın daha fazla paraya ihtiyacı var. İlave satın alma gücü ile ekonomiyi de güçlendirebiliriz.” ifadelerini kullandı.

Alman ekonomisi büyümekte zorluk çekerken hükümet, başta Çin olmak üzere, yurt dışından gelen güçlü rekabet, Alman ürünlerine zayıf talep ve sanayideki yapısal zorluklar nedeniyle ekonomiyi yeniden canlandırmak için reform yapma baskısı altında.

Yapısal sorunların ekonomiyi frenlediği Almanya’da, bir zamanlar oldukça başarılı olan “Ucuz enerji ve ara malı ithal et, bunları işle ve yüksek kaliteye sahip mal olarak ‘Made in Germany’ algısıyla pahalı bir biçimde ihraç et” başlıklı iş modelinin artık işe yaramadığı belirtiliyor.

Doğu Avrupa’da ucuz taşeronlar bulunması, Çin’e sürekli artan ihracat ve ülke savunmasının ABD’ye yaptırılması da çözüm sunmuyor.