AKP’nin 2019’daki İstanbul
Büyükşehir Belediye Başkanlığı
seçimlerini iptal ettirme isteği,
oyların çalındığı tezine dayandırılıyordu.
Aynı zarfın içine konulmasına rağmen il
genel meclisi ve ilçe belediye başkanlığı
için kullanılan oylarda bir sorun
görülmemişti. Çünkü bu seçimlerde AKP
istediğini almıştı ve itiraz edilecek bir
durum oluşmamıştı. İktidarın arzusu,
aynı zarfa atılan oylardan yalnızca
birinde hile yapıldığına bütün halkı
inandırmaktı.
AKP adayı Binali Yıldırım’ın “Çok basit,
çünkü çaldılar” ve AKP Genel Başkan
Yardımcısı Ali İhsan Yavuz’un “Hiçbir şey
olmasa bile kesinlikle bir şeyler oldu”
gibi anlamsız cümleleriyle savunulmaya
çalışılan bu tez Yüksek Seçim Kurulu
tarafından da itibar görünce seçimin
yenilenmesi kararı alındı. Zaten YSK’nin
Erdoğan’ın arzusu dışında bir karara
imza atmasını da kimse beklemiyordu.
Ancak bu yeterli değildi. İktidarın
asıl beklentisi, ürettiği teze seçmenin
inanması ve yenilenecek seçimi rahat
bir biçimde kazanmalarıydı ama öyle
olmadı. 31 Mart’ta 13 bin olan fark 23
Haziran’da 800 binin üzerine çıktı.
CHP’ye yöneltilen “Çaldılar” suçlaması
boşa düşmüş, seçmen AKP’ye seçimi
kazandırmak bir yana, kendilerine
sandıkta büyük bir ders vermişti.
Beş yıl sonraki yerel seçimlerde,
İmamoğlu hakkında yapılan bütün
kara propagandaya rağmen 800
bin olan farkın bir milyonu aşması
ise yapılanların unutulmadığını ve
seçmenin mevcut başkanın yanında
olduğunu tekrar gösterdi.
HERKESİN GÖRDÜĞÜ…
Bütün bu yaşananlardan iktidar ders
almamış olacak ki bu defa farklı bir
“Çaldılar” propagandası yürütülerek
başta İmamoğlu olmak üzere çok
sayıda isim tutuklandı. Ardından gelen
protestolar ve anketlerde görülen
sonuçlar, iktidarın 2019’da uğradığı
ağır yenilgiyi tekrar yaşayacağını açıkça
gösterdi.
Herkesin gördüğü bu gidişatı
başta Erdoğan olmak üzere iktidarın
görmemesi olası değildir. Bu nedenle
yaptıklarından pişmanlık duyma
ihtimalleri de oldukça yüksektir.
Erdoğan 19 Mart darbesiyle siyasi
yaşamının en büyük hatasını yapmış,
İmamoğlu ile belki de başa baş
sürdürebileceği bir yarışta oldukça
gerilere düşmüştür.
Erdoğan için asıl tehlike ise artık
karşısına kim çıkarsa çıksın pek
şansının kalmamış olmasıdır. Yapılan
operasyonlarla muhalefet adeta tek
vücut olmuş ve çıkabilecek tüm adaylar
İmamoğlu’nun taşıdığı potansiyeli
güçbirliği yaparak yakalama şansına
erişmişlerdir. Ayrıca resmi aday kim
olursa olsun Erdoğan’ın karşısındaki asıl
ismin İmamoğlu olacağı ve bir şekilde
siyasetin geleceğinde baş aktörlerden
biri haline geleceği artık tartışılmaz bir
gerçektir.
Siyasi ömrünün son altı yılını
İmamoğlu’nun geleceğini engellemeye
adayan cumhurbaşkanının, bütün
çabalarının tam tersi sonuç verdiğini
görmesi ve İmamoğlu’nun yükselişinin
ana sebebi durumuna gelmesi ise
kendisi açısından son derece hazindir.
KADİR SERKAN SELÇUK
YAZAR
